รู้สึกแย่ที่สุดในรอบปี

คริสมาสต์ใกล้เข้ามาแล้ว ฤดูกาลสอบก็ใกล้เข้ามาเช่นกัน
แต่เฮเซลยังไม่ได้อ่านหนังสือสักตัว
ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรด้วยซ้ำ
ความรู้สึกแบบนี้มันแย่จริงๆเลย
สรุปคือยังไงก็ต้องตัดใจจากเค้าให้ได้
แต่คิดดูดีดี ... ก็ต้องตัดใจ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้


อยากจะเจอ อยากจะอยู่ด้วยตลอดเวลา
เมื่อวานเฮเซลดื่มคนเดียว ที่ห้องแหละค่ะ มึนพอสมควร
แล้วดึกๆ เค้าก็แวะมาหา เฮเซลรู้สึกว่าตัวเองงี่เง่า งอแงมาก
ทั้งๆที่รุ้ว่าตัวเองต้องตัดใจจากเค้าให้ได้
ไม่ยอมให้เค้าไป เค้าพยายามกล่อมให้เฮเซลหลับ
แล้วเฮเซลก็หลับไปโดยที่ยังจับมือเค้าอยู่
พอตื่นมา ประมาณตีห้า รู้สึกว่าเค้าไม่อยุ่แล้ว
แล้วน้ำตามันก็เริ่มไหล เหมือนเด็กน้อยจอมงอแงขี้แย
ความรู้สึกเหมือนโดนทิ้งให้อยู่ในหลุมมืดๆ ที่มีอากาศหนาวเย็นคนเดียว
แต่ก็พยายามจะนอนเพราะยังรุ้สึกเหมือนว่ามันยังไม่เช้า


พอนอนเท่านั้นแหละ ความฝันวิ่งมาเป็นขบวนเลยค่ะ
ตอนนั้นกำลังหนาวเลย ห้องเปิดแอร์เย็นมาก
ในฝัน เห็นเค้าเดินเข้ามาในห้อง แล้วถือผ้าห่มอีกผืนมาให้
แสดงถึงความห่วงใย มากๆ แล้วเค้าก็ไป แล้วเราก็ร้องไห้อีก TT
จากนั้นก็ตื่นหยิบโทรสัพท์โทรหา เค้าก็ไม่รับ เฮเซลยิ่งงอแงเข้าไปใหญ่
อยากให้คนคนนั้นมาอยู่ตรงนี้ ...


เช้านี้ทั้งเช้ารู้สึกไม่มีสติยังไงก็ไม่รู้ มีสติอีกทีก็ตอนสอนเปียโนเสร็จ เกือบๆสิบโมง
เริ่มรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ แต่มีสติแล้วก็ยังรู้สึกแย่ทั้งวันเลย
วันนี้ไปทำงานที่มหาลัยมาค่ะ รู้สึกไม่ดีทั้งวัน รู้สึกไม่มีความสุข
เป็นทุกข์มากๆๆ ทำงานไม่ได้เต็มที่ อ่านหนังสือก็ไม่รู้เรื่อง

หลายๆคนพยายามพูดให้เฮเซลคิด แต่จะบอกว่าคำพูดเหล่านั้นที่ได้รับการบอกมา
คิดไปหมดแล้ว พยายามทำด้วย แต่ทำไม่ได้ ก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
วันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดในรอบปี 2009 เลยค่ะ ไม่รู้มันจะมีวันที่แย่กว่านี้รึเปล่า
แต่ว่าถ้าวันนี้แย่ที่สุด ก็ดีนะคะ เพราะว่าพรุ่งนี้มันจะได้ไม่แย่ที่สุด และไม่มีวันไหนแย่ที่สุดอีก

เฮเซลรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนโลเล ลังเลใจกว่าที่เคย เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา
ที่จริงก็ไม่อยากทำหรอกค่ะ แต่ว่าร่างกายและจิตใจมันรับในสิ่งที่ควรทำไม่ได้
คือครั้งก่อนๆ หวังเสมอจะให้เค้ากลับมา และมีเรา เลือกเรา ซึ่งเค้าก็บอกว่าเค้าเลือกเรา
แต่เฮเซลไม่เชื่อหรอก และมันก็ไม่จริงด้วย เค้าเลือกทั้งสองคนนั่นแหละ
ครั้งนี้ก็ไม่ได้หวังว่าเค้าจะกลับมาจริงจังกับเราแล้ว
แต่ขอแค่ให้ได้เจอ ได้มีความสุข โดยเฉพาะช่วงที่ต้องการกำลังใจ
อย่างช่วงสอบครั้งนี้


มีเรื่องให้ทำมากมาย มีงาน มีการบ้าน มีหนัง ซีรี่ เกมส์
แต่ก็ไม่สามารถจดจ่อกับอะไรได้เลย
เมื่อเธอไม่อยู่ มันก็เหมือนขาดสิ่งสำคัญๆไปหลายอย่างทีเดียว

ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร คงได้แต่ขอให้พระแม่โปรดช่วยนำทาง.
..และขอร้องให้เธอช่วยให้กำลังใจ ให้ความรู้สึกดีๆ กับฉัน
แม้ว่าเรื่องของเรามันจะเป็นไปไม่ได้
เธอคงเป็นคนนั้นที่ฉันฝันถึงไม่ได้ คนที่จะแต่งงานกัน
คนที่จะมีกันและกัน ไม่มีใครมายุ่งเกี่ยว คนที่จะเป็นพ่อที่ดีของลูก
เป็นหัวหน้าครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ...คงไม่ใช่เธอ..