วันพุธที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้...


รูปนี้ถ่ายแสงไฟที่รีสอร์ทแห่งหนึ่ง ตอนไปเที่ยวระยองกับเค้า ประมาณเดือนที่แล้ว
เวลาแค่สองวันมันมีค่ามากเลยล่ะ
ไฟแต่ละจุดที่อยู่นิ่งๆ ดูไม่สวยงามอะไร หากเรามีใจที่จะสร้างมัน
ให้เป็นหัวใจ เป็นความรัก
มันก็ได้รูปแบบนี้แหละค่ะ
------------------------------------

ภายนอกฉันอาจจะดูสดใส
แต่ในใจช่างว้าวุ่น
เหตุการณ์ที่คุ้นๆ
วนซ้ำไปซ้ำมา

เรื่องของเธอคนนี้
กับผู้หญิงคนนั้นกลับมา
วุ่นวายใจหนักหนา
ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป

เธอดูมีความสุขดี
ดูแฮปปี้กว่าใครๆ
คงไม่รู้หรอกว่าหัวใจ
ของฉันมันหวั่นไหวและสับสน

สรุปว่าตอนนี้
สิ่งที่จะทำต่อทุกคน
ตั้งใจว่าอย่าไปสน
อย่าไปแคร์คนไหนๆ

สนใจตัวเองและความสุข
อย่าไปทุกข์กับใครๆ
เราค่อยๆทำใจ
รักเขาให้น้อยลง


----
ตอนนี้เฮเซลก็รักเค้าได้น้อยลงนิดนึงแล้ว ค่อยเป็นค่อยไป
พยายามไม่คิดอะไรกับการกระทำทุกอย่างที่เค้าทำให้เราา หรือเราทำให้เค้า
อย่าเอาความรู้สึกไปผูกพันอะไรกับเค้ามากนัก
เฮเซลคิดว่า เฮเซลมีค่าพอ ดีพอ ที่แน่นอนคือดีกว่าผู้หญิงคนนั้น
ดีพอที่จะมีใครสักคนมารักจริงๆ {จริงๆแล้วก็มีแหละ (เยอะด้วย) แต่แค่เฮเซลยังไม่ชอบ}
การที่มีโอกาส แต่ไม่รีบคว้า ถือว่าคนนั้นโง่สุดๆไปเลย
เราก็ไม่ควรจะไปชอบไปรักคนโง่ๆจริงมั๊ยย
----



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น